یادداشت| مروری بر خاطره یک اعتراض دانشجویی در کرمانشاه
تاریخ انتشار: ۱۵ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۳۶۲۱۸
خبرگزاری فارس، رضا کریمی عضو تحریریه خبرگزاری فارس کرمانشاه: جنبش دانشجویی در ایران از قبل انقلاب اسلامی با اعتراض شروع شد. روز دانشجو، در ایران به ۱۶ ماه آذرماه اطلاق می‌شود، این روز به یاد سه دانشجو مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی شریعت رضوی که هنگام اعتراض به دیدار رسمی ریچارد نیکسون معاون رئیس‌جمهور وقت ایالات متحده آمریکا و همچنین از سرگیری روابط ایران با بریتانیا، در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۳۲(حدود چهارماه پس از کودتای ۲۸ مرداد همان سال) در دانشگاه تهران کشته شدند، گرامی داشته می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اعتراضات دانشجویی در آن سال‌ها ادامه پیدا کرد و پس از انقلاب هم قوت خود را حفظ کرد. «این یک اعتراض است»، مجموعه مستند دیدنی است که با موضوع جنبش دانشجویی پس از انقلاب، از شبکه مستند پخش شده است.
بخشی از مستند ششم درباره ماجرای تصویب پروتکل الحاقی و تجمع دانشجویان در کاخ سعدآباد، محل توافق، بود.
این بخش از این‌جهت که در زمان فعالیت‌های دانشجویی دهه هشتاد درگیر شاخه‌ی استانی آن اعتراض شده بودم خاطره‌انگیزتر بود. ولی مستند به پایان ماجرا درست نپرداخت!
در سال ۱۳۸۲ نماینده‌ای از بسیج دانشگاه امام‌صادق(ع) که سردمدار اعتراض بود، به کرمانشاه آمد و در جمع تعدادی از دانشجویان دانشگاه‌های استان از ضرورت واکنش به امضای پروتکل الحاقی گفت که نباید بذاریم حقی از کشور را ضایع کنند! بعضی دوستان قانع شدند تا با وجود آنکه موضع رهبری شفاف نیست، شروع به برنامه‌ریزی و تجمع کنند. برخی دیگر از دانشجویان و نیز از اساتید مرتبط با ما به شدت به این حرکت هشدار دادند و سکوت را ترجیح دادند و حتی جدل‌هایی کوتاه هم شکل گرفت. بالاخره راهپیمایی اعتراضی بعد از نماز جمعه را راه انداختیم. به خاطر اختلافات، جدل‌ها و هشدارها، احتیاط زیاد شد و حتی وقتی دوربین سیما آمد یکی از دوستان با نام مستعار مصاحبه کرد! بالاخره آن روز گذشت و پروتکل هم بدون مخالفت رسمی از درون حاکمیت امضا شد.
روز مهم‌تر سخنرانی رهبر معظم انقلاب در ۱۱ آبان بود که امضای پروتکل الحاقی را ضرورتی برای شکستن تلاش صهیونیستی اجماع جهانی علیه ایران دانست و تدبیر رئیس‌جمهور وقت را تأیید کرد. شب همان‌روز مخالفان اعتراض ما با حس پیروزی سراغ ما آمدند که «دیدید و شنیدید!!؟... با حالت ملامت و شوخی/جدی می‌گفتند حالا ضایع شدید؟!!». نتیجه کار خوشایند ما نبود و احساس سردی به ما دست داده بود.
چهارروز بعد رهبر حامی دانشجویان آرمان‌خواه هم بود و با سخنانش بین معترضین و مسوولان جمع بست و گفت: «برآیندِ آرمانگرایی شما و چالش مسؤولان با مصلحت‌ها، برآیند معتدل و مطلوبی خواهد شد»؛ این سخنان تأییدی بر این نکته بود که حمایت از حرکت مسوولان لزوماً مخالفت با آرمان‌خواهی دانشجویان نیست.
با این سخنرانی کمی اوضاع متعادل شد. اما این حادثه در نگرش من، به عنوان یک جوان عضو تشکل دانشجویی، نسبت به حوادث واقعه روزگار نقطه عطفی شد تا تلاش کنم عمیق‌تر فکر کنم.
واقعیت این است که اعتراض را نباید از دانشجو گرفت. سخنرانی رهبر انقلاب در دهه ۷۰ را نباید فراموش کرد که ایشان می‌گویند: صرفه حکومت‌های دیکتاتوری است که مردم سیاسی نباشند و خدا لعنت کند دست‌هایی که تلاش می‌کنند دانشگاه غیرسیاسی باشد.
اما بدون بینش و با سطحی‌اندیشی صرفا احساسات گذرا بر جنبش دانشجویی حاکم می‌شود. مطالعه عمیق تاریخ جنبش دانشجویی یکی از راه‌هایی است که مسوولین، دانشجویان و مردم بهتر با این پدیده مهم تاریخ معاصر مواجه شوند.
پایان پیام/پ
منبع: فارس
کلیدواژه: کرمانشاه خبرگزاری فارس دانشجو اعتراض یادداشت جنبش دانشجویی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۳۶۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برای 20 سالگی درگذشت گل آقا
به گزارش صدای ایران از ایسنا، روزنامه خراسان به مناسبت ۱۱ اردیبهشت سالروز درگذشت زنده‌یاد کیومرث صابری فومنی ضمن بازخوانی جریان سازی‌های کم نظیر او، با محمد حسن یادگاری، سازنده مستند «روزگارگل آقایی» گفتگویی کرده که در ادامه می‌خوانید: دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰، مخاطبان «گل‌آقا» هفته به هفته برای خریدن شماره جدید هفته‌نامه انتظار می‌کشیدند؛ یک انتظار شیرین و شاد برای خواندنِ طنز‌هایی که به مسائل و مشکلات جامعه کنایه می‌زد و برای دقایقی آنها را می‌خنداند.
امروز، ۱۱ اردیبهشت‌ماه، بیستمین سالروز درگذشت زنده‌یاد کیومرث صابری فومنی، همان «گل‌آقا»ی آشناست؛ مردی که تأثیری انکارنشدنی بر جریان طنز و طنزپردازی پس از انقلاب داشت.
«گل‌آقا» در سال‌هایی که تصویرسازی و کاریکاتور خیلی رواج نداشت، در هر شماره کاریکاتور یکی از مسئولان را روی جلد می‌برد. این یک نوع خط‌شکنی بود که بعد‌ها دیگر نشریات هم در همین مسیر حرکت کردند. «گل‌آقا» با شناختی که از جامعه داشت بدون اینکه حریم‌شکنی کند، در چهارچوب حرکت و نقد می‌کرد. از این رو مخاطبان این نشریه طیف گسترده‌ای داشتند و محتوای آن مطالب عام‌پسند و نخبه‌پسند را دربر می‌گرفت. «گل‌آقا» در شناسایی نیروهای جوان هم نقش زیادی داشت. این نیرو‌ها بعد‌ها وارد فضای رسمی طنز و رسانه شدند.
آخرین شماره هفته‌نامه گل‌آقا» در دوازدهمین سال انتشارش در دوم آبان ۱۳۸۱ منتشر شد. زنده‌یاد صابری فومنی در سال ۱۳۷۰ پس از انتشار اولین شماره‌های هفته‌نامه «گل‌آقا»، تعدادی از آنها را برای رهبر انقلاب فرستاد تا نظر ایشان را که زمانی با یکدیگر همکار بودند، جویا شود. رهبر انقلاب هم در پیامی به تاریخ ۲۷ تیر ماه ۱۳۷۰ برای گل‌آقا نوشتند: «ادعا نمی‌کنم که کار شما کامل و بی‌عیب است؛ اما با ملاحظه اجمالی شماره‌های «گل‌آقا»، امید هرچه بهتر شدن و کامل‌تر شدن آن را دارم.
طنز صادق و دلسوزانه باید همه نقاط معیوب، به‌خصوص آنها را که کمتر به چشم می‌آیند و آنها که بیشتر به علم و اطلاع همگان از آن نیاز هست، هنرمندانه ببیند و بنمایاند. امروز جامعه و نظام انقلابی ما با دشمنانی روبه‌روست که همه ابزار‌های محسوس و نامحسوس را برای ضربه زدن و جریحه‌دار کردن مردم و نظام و انقلاب به کار می‌برند. برای آگاه کردن ذهن مردم از خدعه دشمن، چه وسیله‌ای از طنز هنرمندانه و شیرین و زیرکانه، بهتر و کاری‌تر؟ ان‌شاءالله شما و همکارانتان موفق باشید».
اردیبهشت ماه دو سال پیش مستندی از شبکه مستند سیما به نام «روزگار گل‌آقایی» ساخته محمدحسن یادگاری پخش شد؛ مستندی که پس از آن چندبار دیگر هم بازپخش شد. «روزگار گل‌آقایی» پرتره‌ای از یک شخصیت محبوب و تأثیرگذار است که مردم هنوز هم طنز‌ها و کاریکاتور‌های خاطره‌انگیز نشریه‌اش را به یاد دارند.
در ادامه گفت‌وگوی ما را با محمدحسن یادگاری، کارگردان این مستند می‌خوانید.
لطفا درباره این که چه اتفاقی باعث شد به سراغ ساخت مستند «گل‌آقایی» بروید توضیح دهید؟در دوران کودکی مخاطب پر و پاقرص «بچه‌ها گل‌آقا» بودم و همین موضوع باعث شد به سراغ ساخت این مستند بروم. یکی دونفر از استادان من در حوزه ارتباطات که با مرحوم صابری آشنایی داشتند، به من کمک کردند تا با گروهی از کاریکاتوریست‌ها و نویسنده‌های قدیمی طنز ارتباط پیدا کنیم. بعد از آن با آقای ناصر فیض دراین باره مشورت کردم و ایشان که شبکه همکاران «گل‌آقا» را می‌شناختند و با استاد صابری مراوده داشتند، به ما کمک کردند. به‌تدریج با تعداد زیادی از دوستان و همکاران ایشان آشنا شدیم و حمایتی که افراد از ما می‌کردند، باعث می‌شد نفرات بعدی هم به جمع ما اضافه شوند. در نهایت با حدود ۲۵نفر از یاران «گل‌آقا» گفتگو کردیم که نامشان هم در فیلم هست.
در خلال گفتگو‌ها و دیدارهایتان با این افراد، نکته‌ای بود که شما را تحت تأثیر قرار بدهد؟درزمان ساخت این مستند و با شنیدن گفتگو‌ها لحظه به لحظه بیشتر شیفته شخصیت آقای صابری فومنی شدم. استاد صابری دانش و تجربه زیادی داشتند و توانایی تعامل با همه جناح‌ها و سلیقه‌ها را داشتند؛ چیزی که امروز کم داریم؛ یعنی افراد بابینشی که بتوانند با چنین دید وسیعی با همه در ارتباط باشند و همه را به تعامل وادار کنند، این شخصیت‌ها خیلی کم هستند. این ویژگی آقای صابری بود و ما سعی کردیم در مستند هم این ویژگی را برجسته کنیم. از آن طرف وقتی فیلم پخش شد همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی به آن واکنش مثبت نشان دادند و این برای ما اتقاق خوبی بود.
جالب‌ترین بازخورد چه بود؟
روز اکران فیلم، هم هادی حیدری، کاریکاتوریست اصلاح‌طلب آمده بود و هم دکتر حدادعادل. هر دو هم راضی از سالن بیرون آمدند.
پژوهش فیلم حدود دو سه ماه و فیلمبرداری و تدوین هم تقریباً ۵، ۶ماه زمان برد؛ یعنی یک فرآیند ۸، ۹ماهه شد. ما ساخت مستند را در سال ۱۳۹۹ شروع کردیم که سال ۱۴۰۰ به پایان رسید و اردیبهشت ۱۴۰۱ به پخش رسید.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند